Pojechaliśmy dzięki wsparciu finansowemu takich instytucji jak: Ośrodki Pomocy Społecznej, Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie, wójtowie i burmistrzowie gmin, przedsiębiorcy, właściciele firm z naszej miejscowości, gminy oraz z bliższej i dalszej okolicy a także prywatni sponsorzy z powiatu krośnieńskiego. To dzięki nim nasi wychowankowie mogli nie tylko uczestniczyć w turnusie rehabilitacyjnym, ale i skorzystać z licznych atrakcji takich, jak: zabawy w wiosce indiańskiej, chrzest piracki w rotundzie solnej, wycieczka do Trzęsacza, Międzyzdrojów, Świnoujścia, rejs promem i statkiem po Bałtyku. Większość wychowanków biorących udział w turnusie nigdy wcześniej nad morzem nie była. Dzięki wyjazdowi do Kołobrzegu mogli zobaczyć Bałtyk na własne oczy, pospacerować po piasku, pokarmić mewy, popływać statkiem. Prawdziwym sprzymierzeńcem okazała się aura, która bardziej niż kwietniową przypominała wakacyjną. Cudowna, słoneczna pogoda pozwalała nam całe dnie spędzać na dworze, na wielogodzinnych, wielokilometrowych spacerach brzegiem morza. Szczęście nam sprzyjało, bo pewnego razu tuż przed nami wypłynęła na plażę mała foka. Chociaż było nas dużo w ogóle się nie bała, pozwalała się głaskać, dotykać, jakby była oswojonym zwierzątkiem domowym. Nie odstraszyły jej też błyski fleszy, wdzięczyła się do aparatów fotograficznych – jak przystało na profesjonalną modelkę.

Czas pobytu w Kołobrzegu mijał bardzo szybko. Niekiedy miało się wrażenie, że doba jest tam krótsza niż u nas w Iwoniczu-Zdroju, co wcale nie dziwi wobec tak licznych atrakcji, konkursów, dyskotek, wycieczek, zabaw, o które postarali się obecni na turnusie wychowawcy, panie: Wioletta Aszklar, Dorota Dołęgowska, Bożena Niziołek i Małgorzata Rysz. W dzień wyjazdu do domu pod budynkiem pojawił się ten sam autokar, który przyjechał po nas na stację PKP. Czekała nas jeszcze całonocna jazda pociągiem, której nie zaliczymy do najprzyjemniejszych, ze względu na rozpoczynający się w piątek długi majowy weekend i większą niż zwykle liczbę pasażerów. Byliśmy jednak szczęściarzami, mieliśmy miejscówki, w odróżnieniu od tych, którzy podróż spędzili w tłoku na korytarzu. Kiedy zmęczeni dotarliśmy do Krosna, wpadliśmy w objęcia stęsknionych rodziców, którzy zasypali nas lawiną pytań o to, jak było??? No jak: super, fajowo, odlotowo, jedzenie pychota, tylko mamo Internetu nie było…

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

• poprz.
• nast.