Spotkaliśmy się z naszą opiekunką panią Pauliną, która zapoznała nas z miejską komunikacją i … „porzuciła” na głównym placu Bolonii, Piazza Magiore. Ale tylko po to, byśmy wszystkimi zmysłami odkrywali Bolonię. Szukaliśmy dwóch wież, z których jedna „odbiega od pionu”, pożyczaliśmy rowery od mieszkańców miasta, śpiewaliśmy piosenki z Włochami przełamując bariery językowe, szukaliśmy ’’finestrelli”, czyli niewielkich okienek z widokiem na ukryte bolońskie kanały, szeptaliśmy do „mówiących ścian”.

I choć poziom stresu bywa wysoki i niekiedy się gubimy, ruszamy do miejsc stażu, mówimy mieszanką angielskiego i włoskiego, posiłkując się gestami. Zdążyliśmy już rozsmakować się w kuchni włoskiej, kosztując wyśmienitej pizzy, tagliatelle ragu, panna cotty czy tiramisu.

Pozdrowienia z Bolonii przesyłamy wszystkim pozostającym w szkolnych ławkach…

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

• nast.